بعد از جوجه کشی، اگر تعداد قابل توجه ای از تخم ها تفریخ نشوند، توسل به عملیات رفع اشکال، ضروری است. این عملیات به پرورش دهنده پاسخ این سوال را می دهد که مشکل کار کجاست؟ لذا ضرورت دارد پس از پایان هر دوره جوجه کشی، ترجیحاً تمامی تخم های هچ نشده و در غیر این صورت تعدادی از تخم های هچ نشده را از هر گاری، معمولاً 3 سبد از هر گاری (یک سبد از بالا، یک سبد از وسط و یک سبد از پایین) جدا کرده و توسط مسئول جوجه کشی یا کارشناس خبره شکسته و دلایل عدم تبدیل آنها به جوجه مشخص و ثبت شود تا به هر شکل ممکن در جوجه کشی های بعدی مشکل برطرف گردد.
یک جوجه کشی موفق، بستگی به عواملی دارد که تعدادی از آنها مربوط به مراحل پرورش گله است. سن گله، نژاد، مدیریت واحد نظر تغذیه و بهداشت و جمع آوری درجه بندی تخم و استفاده از دستگاه جوجه کشی مناسب از جمله ی این عوامل است. در یک جوجه کشی استاندارد و موفق 855 درصد هچ، مورد انتظار است.
این فرم می تواند به عنوان ثبت وضعیت جوجه کشی استفاده شود و متعاقباً جهت پیدا کردن نابسامانی موجود در واحد و رفع مشکل، مورد بهره برداری قرار گیرد. در واقع پس از پایان عملیات جوجه کشی، تمامی تخم هایی که به جوجه تبدیل نشده اند (و اگر این کار مشکل باشد، حداقل 10 درصد از تخم ها از طبقات مختلف برداشته شده) یکی یکی شکسته شده و بر اساس عناوین ستون های فرم ارزیابی جوجه کشی ثبت وضعیت و این اطلاعات مورد بررسی کارشناسی قرار می گیرد.
پس از شکستن تخم های هچ نشده
1- اگر کوچکترین اثری از نطفه، درون تخم ملاحظه نشد، به عنوان تخم بدون نطفه در ستون اول علامت «-» زده می شود.
2- اگر لکه ای کوچک و بعضاً با مقداری مویرگ خونی مشاهده شد، به عنوان تخم نطفه دار در ستون دوم علامت زده می شود.
3- چنانچه در وسط مویرگ ها جنینی کوچک عموماً به رنگ صورتی مشاهده شد (در چنین حالتی سر جنین و چشمان او کاملاً مشخص است) در ستون سوم به عنوان جنین کوچک علامت گذاری می شود.
4- اگر جنینی مشاهده شود که در آن، سر، بدن، چشم، منقار، بال ها و پاها کاملاً مشخص باشد، به عنوان جنین بزرگ علامت زده می شود.
5- چنانچه جوجه ای مشاهده شود که علاوه بر تکامل قسمت های مختلف بدن، پرهای آن به صورت کرک های تازه رشد یافته مشهود باشد (در این حالت کیسه ی زرده فضای قابل توجه ای از تخم را در جلوی شکم جوجه اشغال کرده) در ستون جوجه ی بزرگ ثبت می شود.
6- در صورتی که جوجه ای مشاهده شود که (برخلاف حالت های قبلی) چرخیده و سر آن در قسمت پهن تخم قرار گرفته باشد و مایعات داخلی تخم بسیار کم باشد، به عنوان جوجه مرده تلقی شده و در ستون ششم علامت گذاری می شود. گاهی اوقات در چنین وضعیتی جوجه، پوسته ی تخم را سوراخ هم نموده است ولی در نهایت تلف شده.
7- معمولاً در ستون هفتم علامت گذاری نمی شود بلکه تمامی جوجه های زنده که از تخم خارج نشده اند، شمارش و جمع آنها در سلول پایین ستون هفتم به عنوان جوجه زنده ثبت می شود.
ستون یک:
1- کافی نبودن تعداد پرنده ی نر بالغ در گله ی مولد
2- عقیم بودن یا به بلوغ نرسیدن احتمالی نرها
3- گرمای زیاد محیط پرورش
4- سرمای زیاد محیط پرورش
5- پیر بودن پرندگان نر
6- کمبود های ویژه در خوراک گله ی مولد
7- بیماری احتمالی نر
8- غیر اصولی بودن مدیریت و امکانات پرورش
9- مصرف برخی داروها، حشره کش ها و مواد شیمیایی
10- کمبود نور (شدت نور یا ساعات روشنایی)
ستون دوم:
1- بیماری گله از نارسایی های ژنتیکی
2- نگهداری در انبار و کهنه شدن تخم
3- پوسته ی بسیار سفت و کلفت (که تنفس جنین را محدود کند)
4- کمبود ویتامین مخصوصاً ویتامین های گروهB
5- نقص در گندزدایی (ضدعفونی) و نفوذ میکروب به داخل تخم
ستون سوم:
1- انبار کردن تخم برای مدت طولانی و یا حرارت نامناسب
2- حرارت بالا یا پایین در ابتدای جوجه کشی
3- آسیب های ضربه ای در زمان حمل و نقل تخم
4- دمای زیاد آبی که برای شستشوی تخم ها استفاده می شود.
ستون چهارم:
1- تمامی موارد ذکر شده در زیر ستون سوم
2- کمبود تهویه با پوسته ی ضخیم
3- چرخش ناکافی
4- کمبود های ویتامینی مانند ویتامینE
ستون پنج:
1- حرارت رطوبت و چرخش ناکافی
2- نقص در تهویه
3- کمبود اکسیژن در محیط
4- کمبود های تغذیه ای
5- پیر بودن گله ی مولد
ستون ششم:
1- نقص در سیستم تهویه ی دستگاه جوجه کشی
2- نقص در سیستم تهویه ی سالن جوجه کشی
3- کمبود اکسیژن محیط ( محل جوجه کشی در ارتفاعات باشد)
4- وجود عوامل مصرف کننده ی اکسیژن (مانند بخار های شعلع دار) در سالن جوجه کشی
5- کمبود های تغذیه ای مخصوصاً ویتامینی (مشخصاً اسیدفولیک)
:: برچسب‌ها:
دستگاه جوجه کشی ,
جوجه کشی ,
:: بازدید از این مطلب : 326
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
